Verlatingsangst
Door: sannedijkstra
Blijf op de hoogte en volg Sanne
07 Augustus 2010 | Nepal, Pokhara
Afgelopen week zat ik met mijn buurmeisje Manisha te praten en midden in het gesprek vroeg ze me wanneer ik eigenlijk hier weg ga. Na hard nadenken (en tellen op de kalender) kon ik zeggen "Volgende week zondag". Toen sloeg het toe: Verlatingsangst.
In dit geval niet de angst om verlaten te worden, maar de angst om te verlaten. Mijn god, wat klinkt het eng dichtbij. Volgende week zondag, dat is over 8 nachtjes! Dat betekent dat ik nog maar 12 dagen over heb. Dat betekent dat ik over 12 dagen Nepal moet verlaten en er pas over 5 jaar weer terug kan komen. Wat een verschrikkelijk idee.
Het is voor mij een heel raar idee dat ik hier straks weg moet. Het is nu toch thuis.
Voordat ik naar Nepal vertrok waarschuwde mensen mij dat ik een behoorlijke cultuurschok zou krijgen. Dat viel allemaal reuze mee, ik had me er wel op voorbereid en vond alles eigenlijk alleen maar fantastisch.
Nu ik terug ga naar Nederland ben ik bang dat ik een veel grotere cultuurschok zal krijgen. Ik ga van vrij primitieve omstandigheden naar idiote luxe.
Als ik nadenk over hoe mijn huis er in Nederland uitziet, dan schaam ik me een beetje en ergens vind ik het ook fascinerend. Wij hebben gewoon een aparte douche en toilet. Continue elektriciteit en stromend water. Een vier-pits electrisch fornuis. Schokkend!
Ook ben ik bang dat ik Rajiv, Sunila en Namesa ga missen. Ik denk dat ik, die nooit huil, onwijs ga staan grienen bij de bussen. Wederom een compleet nieuwe ervaring en eentje waar ik erg tegenop zie. Al maakt Sunila het me wel wat makkelijker, want sinds ze terug zijn uit Kathmandu praat ze amper meer tegen me. Een manier om afstand te nemen of heb ik iets onvergevelijks gedaan? Wordt er niet gezelliger op, wel makkelijker.
Nou ja, nog 7 dagen Pokhara en volgende week zondag een dag in de bus. Vervolgens drie dagen Kathmandu en 19 augustus om 6.30 uur inchecken voor m'n 16 uur in het vliegtuig.
Moet wel zeggen dat ik niet kan wachten op het volgende:
- een zitwc
- een warme douche
- een half jaargang gemiste Donald Ducks
- een kroket
- een bal gehakt
- eigenlijk vlees in het algemeen
- een zacht bed
- geen kakkerlakken op m'n kamer
- zomerjurkjes met blote benen en schouders (en dan geen sjaal te hoeven dragen!)
- gesprekken op een terrasje die je gewoon kunt verstaan
- een telefoon met goede verbinding waardoor je de ander gewoon kunt verstaan
- kort haar (het is nu schouderlengte en, heel bijzonder, stijl)
- gewoon iedereen weer lekker te kunnen zien
- een lekker (!) koud biertje.
etc, etc, etc......
Tot over twee weken!
In dit geval niet de angst om verlaten te worden, maar de angst om te verlaten. Mijn god, wat klinkt het eng dichtbij. Volgende week zondag, dat is over 8 nachtjes! Dat betekent dat ik nog maar 12 dagen over heb. Dat betekent dat ik over 12 dagen Nepal moet verlaten en er pas over 5 jaar weer terug kan komen. Wat een verschrikkelijk idee.
Het is voor mij een heel raar idee dat ik hier straks weg moet. Het is nu toch thuis.
Voordat ik naar Nepal vertrok waarschuwde mensen mij dat ik een behoorlijke cultuurschok zou krijgen. Dat viel allemaal reuze mee, ik had me er wel op voorbereid en vond alles eigenlijk alleen maar fantastisch.
Nu ik terug ga naar Nederland ben ik bang dat ik een veel grotere cultuurschok zal krijgen. Ik ga van vrij primitieve omstandigheden naar idiote luxe.
Als ik nadenk over hoe mijn huis er in Nederland uitziet, dan schaam ik me een beetje en ergens vind ik het ook fascinerend. Wij hebben gewoon een aparte douche en toilet. Continue elektriciteit en stromend water. Een vier-pits electrisch fornuis. Schokkend!
Ook ben ik bang dat ik Rajiv, Sunila en Namesa ga missen. Ik denk dat ik, die nooit huil, onwijs ga staan grienen bij de bussen. Wederom een compleet nieuwe ervaring en eentje waar ik erg tegenop zie. Al maakt Sunila het me wel wat makkelijker, want sinds ze terug zijn uit Kathmandu praat ze amper meer tegen me. Een manier om afstand te nemen of heb ik iets onvergevelijks gedaan? Wordt er niet gezelliger op, wel makkelijker.
Nou ja, nog 7 dagen Pokhara en volgende week zondag een dag in de bus. Vervolgens drie dagen Kathmandu en 19 augustus om 6.30 uur inchecken voor m'n 16 uur in het vliegtuig.
Moet wel zeggen dat ik niet kan wachten op het volgende:
- een zitwc
- een warme douche
- een half jaargang gemiste Donald Ducks
- een kroket
- een bal gehakt
- eigenlijk vlees in het algemeen
- een zacht bed
- geen kakkerlakken op m'n kamer
- zomerjurkjes met blote benen en schouders (en dan geen sjaal te hoeven dragen!)
- gesprekken op een terrasje die je gewoon kunt verstaan
- een telefoon met goede verbinding waardoor je de ander gewoon kunt verstaan
- kort haar (het is nu schouderlengte en, heel bijzonder, stijl)
- gewoon iedereen weer lekker te kunnen zien
- een lekker (!) koud biertje.
etc, etc, etc......
Tot over twee weken!
-
07 Augustus 2010 - 08:19
Maaike Scheerens:
He Sanne, ouwe Nepal-ganger,
Wat klinkt het toch allemaal aantrekkelijk daar. Geniet nog van je laatste dagen en dan lekker naar the family en al je vrienden. Dit is een belevenis die je nooit meer zal vergeten. Ik denk nog heel vaak aan mijn tijd in Kenia. Enne, het is echt zo, die luxe hier went straks ook weer heel snel ;-).....
Goede terugreis gewenst,
liefs Maaike -
07 Augustus 2010 - 08:46
Tante Ank:
Hoi Sanne,Ja dit was dus een van je allerlaatste reisverslagen. Ik heb er van genoten hoor.
Ja het zal wel even moeilijk worden om voor wie weet
hoe lange tijf afscheid te moeten nemen. Maar als ik je verlanglijstje zie wanneer je weer thuis bent, dan zul je merken dat je toch alles weer snel kan rel;ativeren en weer mag genieten
van onze Westerse verworvenheden, of klinkt dit wat te egoistisch?Nou zo is het nie t bedoeld hoor.
Any way, ik wens je veel sterkte met het afscheid en een hele voorspoedige terugreis.
Dikke zoen en tot ziens.
Doei. -
07 Augustus 2010 - 08:58
Arie Scheeper:
Ha Sanne,
De tijd gaat snel. Je hebt een hele mooie en kostbare ervaring opgedaan. Ik heb genoten van jouw verslagen. Als je terugkomt zullen wij op vakantie zijn, maar hoop je daarna snel te zien en te horen vertellen.
Overigens kun je in Kathmandu best een koud biertje drinken, was mijn ervaring.
Dat scheelt weer.
Lieve groeten,
Arie -
07 Augustus 2010 - 09:25
Gladys:
Lieve Sanne,
Andre en ik zitten nu op 2 computers jou een berichtje te sturen, kijken wie het het eerste is gelukt om het te plaatsen, zal Andre wel zijn, is zo'n strebertje...
Ik kan me zo voorstellen die verlatingsangst van jou, je weet dat je met 5 maanden weer thuis bent maar het afscheid nemen van 5 jaar is bijna niet te overzien, wel vind ik het een mooie ervaring voor jou om deze kant van de verlatingsanst te voelen...Je bent zoveel ervaringen rijker, dat neemt niemand je meer af, vele zullen die ervaring nooit opdoen en ik ben zo ongelofelijk trots op jou!!!!! Neemt niet weg dat het veel pijn doet, sterkte daarmee en geniet ook van de reis weer terug naar huis, jouw thuis.....
Liefs van Gladys
-
07 Augustus 2010 - 09:25
Gladys:
Gewonnen, hihi -
07 Augustus 2010 - 09:43
André:
Hoi Sanne,
Gladys en ik zitten nu samen op twee laptops een berichtje naar jou te sturen...
Ze weet dat ik een streber ben maar ik laat haar gewoon winnen...
(Ik verlies het toch met mijn één vinger systeem :-))
Ik heb genoten van je verhalen en beschrijvingen, jij hebt Nepal weer een stukje dichterbij gebracht tot ons door je ervaringen met ons te delen.
Wat ben jij een rijk mens, zoveel dingen gezien en ervaringen opgedaan, geleerd dat dat wat je gevoel zegt toch vaak heel goed is.
Afscheid nemen is niet makkelijk, vooral als het om gevoelige en mooie dingen gaat, afscheid nemen doet dan toch pijn maar er is niemand die dit van je kan afnemen en je zult het altijd kunnen koesteren in je hart.
Weer terug naar dat "nieuwe" vertrouwde kikkerlandje, naar je familie, vrienden en kennissen omschakelen, wennen maar toch heel bekend....
Dank je wel voor alle mooie verhalenen het delen....
Dikke kus
André
-
07 Augustus 2010 - 09:44
André:
Grrrr, weer een spatie vergeten en die muts naast mij zit mij alweer uit te lachen...
Hmmm, soms denk ik wel eens zat ik maar in Nepal... -
07 Augustus 2010 - 10:24
Jos Glas:
Hoi Sanne,
Dit zal wel je laatste schrijven zijn en ook ik had al het gevoel dat het best moeilijk en emotioneel zou worden om na zo'n lange tijd weer terug te 'moeten'.
Maar wat heb je veel meegemaakt en gezien en het boeiend verwoord! Een PLUIM hoor! Dank je voor al het moois wat we mee hebben beleeft!
Ik weet er verder niet veel meer aan toe te voegen dan dat we het fijn vinden om je weer kunnen zien, met lang stijl haar,en te omhelzen.
We wensen je een mooi afscheid en een hele mooie reis terug.
Lieve groeten van Jan en Jos -
07 Augustus 2010 - 10:30
Jos Glas:
Wat ik nog vergat...;
Geniet nog maar heel errrug van de 14 dagen dat je daar bent!!
Groetjes Jos -
07 Augustus 2010 - 15:25
Pap En Mam:
lieverd, je hebt nog een zware klus te klaren, maar kijken erg uit naar je thuiskomst. we hebben het er elke dag over en tellen net als jij de dagen. en reken er maar op dat ik alles klaar heb staan. kroketten, balletjes gehakt en koud bier. tot over 12 dagen. dikke kus mam pap, jet en shawn uit Oostende (ook op weg naar huis). -
08 Augustus 2010 - 09:13
Sigrid:
We zullen jouw prachtige verhalen op de computer gaan missen, maar... in levende lijfe jouw verhalen horen is ook geweldig. Nog eventjes genieten van je Nepalese leven. Ik miste trouwens nog 1 ding op je lijstje.., het strijken met het full-stoom systeem. Nog een paar weken dan kan je hier ook weer van genieten ;-)
Tot gauw!
Liefs Sigrid -
08 Augustus 2010 - 15:53
Bea:
Lieve Sanne,
Afscheid dat pijn doet betekent wel dat het je iets moois heeft gebracht. Jij en al die verhalen van je zijn natuurlijk van harte welkom bij ons. We hebben door je reisverslagen een klein beetje mee kunnen beleven in je ervaringen. We wensen je nog een paar fijne dagen en een goede terugreis. We zien elkaar snel.
X Bea -
08 Augustus 2010 - 21:10
Simone:
Nouja een heel verhaal geschreven, ging er iets niet goed dus weer opnieuw, blijf een digibeet !
Eerste hulp bij computerproblemen zit in Bonaire dus ik ga je gauw live spreken, morgen eerst Jos wegbrengen naar Schiphol, zouden we weer eens compleet raken ?
Goeie (lange)reis en tot snel ! X Simone -
08 Augustus 2010 - 21:14
Joshua:
Haha, wat een leuk lijstje!! ALleen "een dikke knuffel met mama" moet er nog bij;-).. Ik weet dat jouw moeder je iig helemaal plat gaat knnffelen haha..
Jeetje Sanne, zijn die al die maanden alweer voorbij! Maar wat ben je een evaring rijker zeg..
Mochten er nou toch nog tranen komen wat voor een persoon als jij uniek is;-), onthoud dan één ding: Don't cry because it's over, but cry because it happened!!
Veel liefs,
Joshua -
11 Augustus 2010 - 11:02
Frans Bauer:
Heb je mijn muziek niet gemist? -
14 Augustus 2010 - 20:45
Klara:
Lieve Sanne goede reis en behouden thuiskomst en al je verlangens staan denk ik wel voor je klaar, maar wat is de tijd snel gegaan, welkom thuis en hoop je gauw weer te zien.
Liefs Klara
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
